جمهوری خواهان علیه جمهوری خواهان! - وبلاگ خرید اینترنتی

به گزارش وبلاگ خرید اینترنتی، رئیس جمهوری ایالات متحده در آستانه انتخابات، در حال ازدست دادن بزرگ ترین و مهم ترین پایگاه حامیان خود است. در دوران آشفته، پرتلاطم و غیرمتعارف ریاست جمهوری دونالد ترامپ، رهبران حزب جمهوری خواه تا حد درخور توجهی کنار او ایستاده اند؛ برخی مانند تام کاتن از ایالت آرکانزاس، باورمندان واقعی به ترامپ هستند و برخی دیگر مانند سناتور لیندسی گراهام در ابتدا منتقد ترامپ بودند و امروز، ترامپ به امید و اعتقاد آن ها تبدیل شده است. در این میان دیگرانی هم هستند که مرعوب این احتمال شده اند که شاید ترامپ در انتخابات های داخلی جمهوری خواهان به آن ها پشت و از فرد دیگری حمایت کند.

شرق نوشت: در یکی، دو ماه اخیر دیگر از آن حمایت های بی چون و چرای جمهوری خواستار از ترامپ خبری نیست و شکاف ها در این حزب بر سر حمایت کردن یا حمایت نکردن از ترامپ نمایان تر شده است. در ماه می تعدادی از فرمانداران جمهوری خواه از خواسته ترامپ برای بازگشایی زودهنگام فعالیت های مالی با وجود شیوع ویروس کرونا حمایت نکردند و به محدودیت های وضع شده ادامه دادند؛ اما فرمانداران جمهوری خواهی که در ایالت های فلوریدا، جورجیا و تگزاس خواسته ترامپ را اجابت کردند، امروز با افزایش درخور توجه تعداد مبتلایان به کرونا، تاوان این همراهی را می دهند.

شکست ترامپ، مهم تر از وابستگی حزبی

در همان روز ها برخی سناتور های جمهوری خواه که موقعیت شان در خطر بود، بر سر دوراهی ادامه حمایت از ترامپ و اعلام برائت از او قرار گرفته بودند. در روز های اخیر هم گروهی به نام پروژه لینکلن متشکل از جمهوری خواستاری که هرگز از ترامپ حمایت نکرده بودند، تبلیغات تلویزیونی پرسروصدا و گران قیمتی را تولید و پخش کردند که در آن جورج بوش پسر و بسکمک دیگر از چهره های شاخص جمهوری خواه که در انتخابات 2016 از ترامپ حمایت کرده بودند، به انتقاد از رئیس جمهور فعلی آمریکا پرداختند و اعلام کردند در انتخابات پیش رو به جو بایدن دموکرات رأی خواهند داد.

کریستوفر پورسل که در زمان ریاست جمهوری جورج بوش در دفتر روابط عمومی کاخ سفید و وزارت خارجه کار می کرد، می گوید بسکمک از همفکران او خود را جمهوری خواه می دانند؛ اما شکست دونالد ترامپ را مهم تر از وابستگی حزبی خود تلقی می کنند. کالین پاول، وزیر خارجه دولت جورج بوش و از فرماندهان پیشین ستاد مشترک نیرو های مسلح آمریکا هم دونالد ترامپ را به دروغ گویی و انحراف از قانون اساسی ایالات متحده متهم کرده و می گوید تظاهرات ضدنژادپرستی در آمریکا را نشانه بلوغ جامعه و رویکرد ترامپ را خطرناک می داند.

ستاد انتخاباتی ترامپ در واکنش، این گروه را بخشی از یک باتلاق فراجناحی در ساختار قدرت ایالات متحده خوانده است که رئیس جمهوری آمریکا همیشه وعده خشک کردن آن را داده است. ارین پرین، مدیر روابط مطبوعاتی ستاد انتخاباتی ترامپ، گفته است: این باز همان باتلاق است که برای برکناری رئیس جمهور منتخب مردم تلاش می کند. با توجه به افول ترامپ در نظرسنجی ها، چنین روز هایی پیش بینی می شد. طبیعی است که اگر رأی دهندگان آمریکایی از ترامپ فاصله بگیرند، رهبران جمهوری خواه هم با افکار عمومی همراه خواهند شد.

در دو ماه، شانس پیروزی مجدد ترامپ در انتخابات به شدت افت کرده و نظرسنجی های سراسری از پیشتازی جو بایدن (در برخی موارد با اختلاف دو رقمی) حکایت می کنند. نظرسنجی ها نشان می دهد بایدن در ایالت های کلیدی و حتی ایالت هایی که ترامپ در انتخابات 2016 با اقتدار آن ها را فتح کرد، پیشتاز است. علاوه بر این آمار های سه ماهه دوم سال جاری نشان می دهد بایدن در دو ماه اخیر بیش از ترامپ پیروز به جمع آوری کمک های مالی شده است.

اختلاف های جدید

با هر افت ترامپ در نظرسنجی ها شکاف های موجود در دیوار مستحکمی که حزب جمهوری خواه در حمایت از او برپا کرده بود، بیشتر می شود. مسئله تغییر نام پایگاه های نظامی که به نام رهبران کنفدراسیون (هواداران برده داری) نام گذاری شده بود، جدید ترین نمونه اختلاف ها میان ترامپ و جمهوری خواستار محسوب می شود. در پی قتل جورج فلوید و اعتراض های عمومی پس از آن، این مسئله به خواسته ای عمومی تبدیل شد و کنگره از طریق قانون اختیارات دفاع ملی برای قانونی کردن تغییر نام پایگاه ها وارد عمل شد.

تهدید ترامپ به وتوی این لایحه تأثیری نداشت و کمیته نیرو های مسلح سنا با 25 رأی مثبت در مقابل دو رأی منفی این لایحه را تصویب کرد. جمهوری خواستار کنگره با انتقاد از تهدید های ترامپ پیش بینی کرده اند که این لایحه در صحن سنا و مجلس کنندگان با رأی مثبت بالایی تصویب می شود و دیگر وتوی رئیس جمهور هم کارساز نخواهد بود.

در میانه این تنش ها بود که لیز چنی، کننده جمهوری خواه ایالت وایومینگ، به طور علنی به انتقاد از ترامپ پرداخت و با اشاره به شواهد اطلاعاتی موجود مبنی بر کمک مالی روسیه به طالبان در ازای کشتن نظامیان آمریکایی، از ترامپ خواست موضعی سرسختانه علیه روسیه اتخاذ کند. جان بولتون، مشاور امنیت ملی سابق کاخ سفید، هم در کتاب جنجالی خود به این نکته اشاره و تأکید کرده که ترامپ در برابر اجرای هرگونه طرح و برنامه سخت گیرانه علیه حکومت ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، مقاومت می کرده است.

لیز چنی، دختر دیک چنی، معاون جورج بوش، در حالی به انتقاد علنی از ترامپ می پردازد که تا چندی پیش انتقاد از رئیس جمهوری را اقدامی مخرب می دانست. با توجه به نفوذ بالای لیز چنی در رهبری حزب جمهوری خواه می توان نتیجه گرفت که آغاز انتقاد های علنی جمهوری خواستار از ترامپ در آستانه انتخابات، خبری بسیار بد برای رئیس جمهوری آمریکا محسوب می شود.

در این میان فرمانداران جمهوری خواهی که زیر بار اصرار ترامپ برای بازگشایی زودهنگام فعالیت های مالی نرفتند، این روز ها موقعیت مناسبی در نظرسنجی ها دارند. مایک دی واین، فرماندار ایالت اوهایو که با استراتژی بسیار محتاطانه اقدام به بازگشایی و ازسرگیری فعالیت های مالی در این ایالت کرد، هم اکنون محبوبیتی 82 درصدی در افکار عمومی این ایالت دارد و فرمانداران تگزاس، ویرجینیا و فلوریدا که به سرعت به فرمان ترامپ عمل کردند، شرایطی وخیم دارند و اکنون انتظار می رود با افزایش تعداد مبتلایان در این ایالت ها، موقعیت آن ها هم بیش از پیش به خطر بیفتد.

تله های جمهوری خواستار

هر اندازه رهبران جمهوری خواه بیشتر تلاش می کنند تا فاصله خود را با ترامپ بیشتر کنند، بحث میان آن ها بر سر اینکه حزب جمهوری خواه بعد از دوران ترامپ چه شکل و شرایطی خواهد داشت، هم جدی تر می شود. در چنین روز هایی کتاب جدید توماس پترسن، استاد تاریخ دانشگاه هاروارد، با عنوان آیا حزب جمهوری خواه کمر به نابودی خود بسته است؟ منتشر شده و می تواند مورد توجه جمهوری خواستار و ناظران تحولات سیاسی سال های اخیر آمریکا قرار گیرد.

پترسن در این کتاب به پنج تله ای اشاره می کند که حزب جمهوری خواه با گیرافتادن در آن، گرفتار موقعیت امروز شده اند: تله اول ایدئولوژیک است و بر اساس این باید پذیرفت که حزب جمهوری خواه اسیر پایگاه ارتجاعی خود شده است؛ تله دوم تله ای جمعیت شناختی است؛ گرایش های امروز در ایالات متحده نشان دهنده فاصله دریافت افکار عمومی از حزب جمهوری خواه است.

اگر دهه ها پیش رهبران جمهوری خواه از هوش کافی برخوردار بودند و در کنار استخدام چند مشاور رسانه ای، یک متخصص آماری هم استخدام می کردند، شاید اسیر این تله نمی شدند. تله سوم قدرت رسانه های راست گرا در تحریف واقعیت است. در بحران کرونا به خوبی مشاهده شد که رسانه های راست گرا همراه با ترامپ از عادی شدن شرایط در ایالت های قرمز خبر می دادند و در عمل دیده شد که این ایالت ها به کانون اوج گیری دوباره کرونا تبدیل شده اند. تله چهارم نیز افزایش نابرابری درآمدی است. این شکاف به اندازه ای گسترده و همچنان در حال افزایش است که سفیدپوستان طبقه کارگر هم به این شکاف طبقاتی واقف شده و از آن آگاهی پیدا کرده اند و چنین رویدادی در نهایت منجر به روی گردانی آن ها از حزب جمهوری خواه می شود.

هر نشانه ای حاکی از اینکه این بی نظمی و آشفتگی مالی به زودی رفع می شود، هم خیلی زود رنگ می بازد. تله پنجم از منظر پترسن امری اخلاقی است. اصرار جمهوری خواستار بر دروغ گویی باعث می شود اعتمادی که ماحصل دموکراسی است، از بین برود.

نطق آتشین ترامپ علیه معترضان

با وجود انتقاد های فراوان از برگزاری هرگونه تجمع بزرگی به علت شیوع دوباره کرونا در آمریکا، دونالد ترامپ به داکوتای جنوبی رفت و در کوهپایه صخره هایی که روی آن ها نقش چهار رئیس جمهور آمریکا تراشیده شده، روز استقلال این کشور را جشن گرفت؛ اما مانند همیشه سخنان او جنجال آفرین شد و در روز استقلال آمریکا، معترضان به مرگ جورج فلوید را به حمله به میراث کشور و تلاش برای پاک کردن تاریخ آمریکا متهم کرد.

او همچنین به معترضانی که مجسمه برده داران را تخریب کردند، حمله کرده و آن ها را متهم کرد که کارزاری بی رحمانه برای پاک کردن تاریخ ایالات متحده به راه انداخته اند. در پی مرگ جورج فلوید، مرد سیاه پوستی که یک پلیس سفیدپوست زانوی خود را بر گردنش گذاشت، در دو هزار شهر آمریکا اعتراضاتی گسترده به راه افتاد.

تظاهرات کنندگان همچنین به مجسمه برده داران و فرماندهان کنفدراسیون آمریکا در زمان جنگ داخلی این کشور حمله و تعدادی از آن ها را پایین کشیدند یا تخریب کردند. در جنگ داخلی آمریکا در نیمه دوم قرن نوزدهم، نیرو های موسوم به کنفدراسیون برای دفاع از برده داری در برابر ایالات شمالی آمریکا ایستادند که رهبری شان را آبراهام لینکلن، رئیس جمهور، بر عهده داشت. گرچه این نیرو ها در نهایت شکست خوردند، مجسمه تعدادی از فرماندهان آن ها همچنان در گوشه و کنار آمریکا برپاست و همین مجسمه ها به هدف خشم و اعتراض تظاهرا ت کنندگان تبدیل شده است؛ خشمی که به کشور های دیگر از جمله بریتانیا نیز سرایت کرد.

دونالد ترامپ روز جمعه در سخنرانی خود به این تظاهرا ت کنندگان حمله کرد و گفت اعتراض آن ها کارزاری است برای پاک کردن تاریخ ما، بی آبروکردن قهرمانان ما و ازبین بردن ارزش های ما. او در ادامه گفت: ولی ما ساکت نخواهیم شد. کوه راشمور در ایالت داکوتای جنوبی که رئیس جمهور آمریکا برای سخنرانی خود برگزیده بود، محل نقش صورت چهار رئیس جمهور آمریکا بر دیواره کوه است. دو نفر از این رؤسای جمهوری؛ یعنی جورج واشنگتن و توماس جفرسون سال ها برده دار بودند و به همین دلیل هم انتخاب این مکان برای سخنرانی روز استقلال از سوی ترامپ، آن هم در میانه اعتراض ها به نژادپرستی و پایین کشاندن مجسمه های دوران برده داری، حساسیت فراوانی ایجاد کرده است.

بومیان آمریکا و به ویژه قوم سو سال هاست که خواستار بازگرداندن این سرزمین هستند و می گویند بنا بر توافقی که در قرن 18 میان دولت مرکزی و رهبران قبیله سو امضا شده بود، این سرزمین ها متعلق به آنهاست و باید به آن ها بازگردانده شود. سازمان ملل متحد هم در چند بیانیه خود از دولت آمریکا خواسته تپه های سیاه را به سرخ پوستان سو بازگرداند؛ اما کاخ سفید با رد این درخواست بار ها از آمادگی برای پرداخت غرامت به بومیان آمریکا و اعضای قوم سو سخن گفته است.